Huwelijk van Willem Claesz van Katwijk en Cornelia Jansdr van der Bosch
In het vroege voorjaar van 1671 werd in Schiedam het huwelijk voltrokken tussen Willem Claesz van Katwijk en Cornelia Jansdr, bijgenaamd of afkomstig uit de familie Van der Bosch. Beiden waren naar schatting 24 jaar oud, een gangbare leeftijd voor een eerste huwelijk in de 17e eeuw. Hun huwelijk vond plaats in twee stappen: eerst het burgerlijk huwelijk op 7 maart, gevolgd door de kerkelijke inzegening op 27 maart in de Nederduits Gereformeerde Gemeente van Schiedam.

Achtergrond van het bruidspaar
Willem Claesz van Katwijk was afkomstig uit Schiedam. De patroniem “Claesz” duidt hem als zoon van Claes, maar zijn ouders verbleven kennelijk niet in Schiedam. Omdat ze niet persoonlijk aanwezig konden zijn bij het ondertrouwverhoor, liet Willem zich vertegenwoordigen door een rechtsgeldig gevolmachtigde, zijn oom Evert Gijse. Deze oom – eerder bij Willems doop al als getuige aanwezig onder de naam “Evert Ghijsenj” – legde namens de ouders een officiële verklaring van toestemming (consent) af bij de plaatselijke schepenen. Zo kon het huwelijk doorgang vinden volgens de eisen van de stad en kerk.
Cornelia Jansdr (van der Bosch) was eveneens ongeveer 24 jaar oud en woonde in Schiedam. De toevoeging “van der Bosch” kan een familienaam of geografische herkomst aanduiden – mogelijk verwant aan een familie met wortels in het zuidelijker gelegen ‘s-Hertogenbosch, of uit een plaatselijke familie met deze naam. Zij werd bijgestaan door Marijtje Arijens, een “goede bekende”, waarschijnlijk een vriendin of verwante, wat erop wijst dat Cornelia wees of zelfstandig was.

1. Het burgerlijk huwelijk (7 maart 1671)
Het huwelijk werd op 7 maart ingeschreven in de gerechten van Schiedam, de voorloper van de huidige burgerlijke stand. Deze inschrijving was een officiële en verplichte stap vóórdat een kerkelijke inzegening plaatsvond. Het bruidspaar verscheen op het stadhuis, mogelijk op de hoek van de Lange Haven en het Stadserf, waar zij door de stadssecretaris en schepenen werden ondervraagd.
Omdat Willem van buiten de stad kwam en zijn ouders niet persoonlijk aanwezig waren, trad Evert Gijse op als gemachtigde en getuige. Hij verklaarde onder ede dat de ouders van Willem volledig toestemming hadden verleend voor het huwelijk van hun zoon. Deze verklaring werd op schrift gesteld en gearchiveerd in de trouwregisters. Marijtje Arijens bevestigde namens Cornelia dat er geen bezwaren waren.
De formaliteiten werden in het trouwboek van de stad vastgelegd, waarna het paar officieel werd vrijgegeven voor ondertrouw. De drie gebruikelijke huwelijksafkondigingen (geboden) volgden in de weken erna, uitgesproken in de gereformeerde kerk te Schiedam.

2. De kerkelijke inzegening (27 maart 1671)
Op 27 maart 1671 vond de kerkelijke huwelijksinzegeningplaats in de Nederduits Gereformeerde Gemeente van Schiedam, vermoedelijk in de Grote of Sint Janskerk, een monumentaal gotisch gebouw dat het geestelijk centrum van de stad vormde.

• De dienst werd geleid door de predikant, die het paar toesprak over de Bijbelse grondslagen van het huwelijk (vaak uit Genesis 2 en Efeziërs 5).
• De bruidegom en bruid stonden voor het koorhek, begeleid door hun getuigen.
• Er werd gebeden, Schrift gelezen en de trouwbelofte afgelegd. Ringen werden soms uitgewisseld, al was dat in gereformeerde kring niet verplicht.
• De gemeente zong mogelijk een Psalm (bijv. Psalm 128, over huiselijk geluk).
• Na de zegen en handoplegging werden Willem en Cornelia officieel tot man en vrouw verklaard.

Sociale en juridische aspecten

• Wettelijke status: Door de verklaring van Evert Gijse was het huwelijk wettelijk waterdicht, ondanks de afwezigheid van Willems ouders.
• Burgerlijke gevolgen: Het huwelijk werd erkend voor erfrecht, eigendom en kinderaanspraken. Beiden werden als een nieuw huishouden ingeschreven in het wijkregister van Schiedam.
• Inbedding in gemeenschap: Na het huwelijk werd het stel doorgaans als “lidmaten” opgenomen in de gereformeerde gemeente, wat hen recht gaf op toegang tot avondmaal, kerkelijke steun en sociale status.

Levensverwachting en toekomstperspectief
Na het huwelijk zouden Willem en Cornelia vermoedelijk een woning betrekken in Schiedam of mogelijk in de omgeving van de haven, waar Willem werk kon vinden – mogelijk als knecht, schipper of ambachtsman. Cornelia, als vrouw van aanzien binnen de kerkelijke gemeente, zou verantwoordelijk zijn voor het huishouden en mogelijk ook bijdragen aan het gezinsinkomen via naaiwerk, bierverkoop of marktverkoop.

Conclusie
Het huwelijk van Willem Claesz van Katwijk en Cornelia Jansdr was een nauwkeurig gereguleerd ritueel dat het persoonlijke leven verbond met de juridische, religieuze en sociale structuren van de 17e-eeuwse Republiek. Het getuigt van een tijd waarin familie-eer, gemeentelijke regels en kerkelijke zegen hand in hand gingen om een nieuw leven te bekrachtigen.